Aanschaf pup

Dit betreffen enkel wildkleur, sandy en albino fretten (waarbij een variant op sandy de chocolat en cinnamon kan zijn). Fokkers letten hier niet zozeer op kleur (kunnen wel een voorkeur hebben voor bijv. lichte fretten in het veld of het karakter van wildkleurtjes), maar letten vooral op karakter en gezondheid. Wanneer de fretten ook bejaagd zijn, wordt er bijv. ook gelet op het uithoudingsvermogen in het veld en de grootte van de fret. Jachtlijnen zijn dan ook meestal wat klein tot gemiddeld, en zelden van groot formaat fretten. Er wordt op natuurlijke wijze met fretten en nesten omgesprongen en er komt weinig tot geen medische hulp bij: wat het niet haalt, haalt het niet... Deze hardere aanpak zorgt doorgaans voor sterke lijnen en moertjes zonder bevallingsproblematiek, zoals we die wel vaker bij specials zien.

Het karakter van jachtlijnen is niet slechter dan die van bewust gefokte gezelschapsfretten. Ze zijn soms wel actiever te noemen en hebben soms wat meer mening.

Problemen kunnen zijn dat de meeste fokkers gewone jagers (zogenaamde fretteurs) zijn, die niet fokken voor de fok, maar doordat zij uit trots hun eigen fretten en deze gezondheid en karakter willen hanteren in hun aankomende jachtfretten. Nu is die selectie juist een voordeel, maar het nadeel is dat de meesten daardoor geen documentatie van hun lijnen bijhouden, en daarnaast zonder chip en enting, of enige andere nazorg en goede informatie plaatsen. Zij houden hun fretten nu eenmaal zelf niet voor gezelschap en houden hun fretten daardoor vaak op andere wijze. Niet helemaal het juiste voorbeeld als je wel gezelschap voor ogen hebt... Daarnaast kan de reden voor fok ook zijn dat ze geen geld uitgeven aan castraties. Omdat fretteurs niet letten op kleur, kan het zijn dat een enkeling toch met een special aan de haal is gegaan. Zo zien sommigen amper het verschil tussen een Albino of een DEW, zolang de fret maar goed jaagt...
Een laatste probleem voor de gezelschap bij fretteurs, is dat zij geregeld houden van het jagen (en dus ook fokken) met frunzen. Dit zijn bunzing x fret kruisingen die voor veel gedragsproblemen zorgen in de gezelschap. Lees meer onder frunzen. Een goede fretteur zal nooit fruns pups plaatsen bij een gezelschapsliefhebber en alleen bij een andere fretteur, maar helaas is dat niet altijd het geval.

De standaard gezelschapsfokker is net als de goede special fokker schaars, doordat zij net als hen zeer doelbewust fokkeuzes maken, maar ze zijn er wel. De meeste middenmooot, om het zo maar te noemen, fokt nu eenmaal 'van alles wat' zonder een bewust doel met de lijn voor ogen.

In een standaard lijn kan soms een witte bef of een wit teentje voorkomen (de prille mitt / witvoet variant). Maar iedere fret die een goede mitt heeft komt geheid uit een wit aftekening lijn. Van weinig naar veel krijg je vervolgens: Blaze, Pinto/Polka Dott (mengeling tussen Blaze en Panda), Panda, Marked White en DEW. Tevens is een Roan kleur concentratie (te vinden in Silver Mitt fretten, officieel de Black Roan Mitt) ook afkomstig door een percentage witte dekharen en dus ook een wit aftekening lijn.

Problemen in deze lijnen is veelal het karakter en doofheid, voortkomend uit neural crest disorder; een mutatie in de cellen van de neurale kammen die de naast de pigmentatie/witaftekening ook verantwoordelijk is voor andere belangrijke functies in het lichaam. Vroeg of laat kunnen er dan ook meerdere gezondheidsproblemen naar voren komen. Op latere leeftijd kunnen zich bij deze dieren daarnaast ook makkelijker hartproblemen en maag-darmproblemen ontwikkelen doordat deze neurale cellen ook belangrijk zijn voor o.a. de ontwikkeling van het hart, de grote bloedvaten en het perifere zenuwstelsel. De doofheid en pijn van deze problemen zorgen ervoor dat vele van deze fretten, in de praktijk vooral merkbaar bij de moertjes, duidelijk stukken feller zijn dan andere lijnen. De meesten beschikken over een uitgebreide specialistische handleiding en zullen nooit zeer handtamme fretjes worden. De rammen hebben met name last van doofheid tijdens hun puberteit. Op dit punt proberen ze vaak hun dominantie te tonen mits ze met andere fretten mogen loslopen. Doordat ze alleen hun zicht en geen gehoor hebben, wordt het lastig om te bepalen wanneer een andere fret zich overgeeft. Ze kunnen andere fretten dan ook lelijk verwonden, met name in de nek. Deze fretten moeten beslist uit elkaar worden gehouden.
Een bijkomstig probleem van deze doofheid is dat deze fretten nog eens éxtra gevoelig zijn voor stress. En dat zijn normale fretten al snel... Echter zijn deze dieren doorgaans niet de sterkste bij hun geboorte (ze zijn letterlijk kleiner dan hun wildkleur broertjes of zusjes in het nest), en bij volwassenheid krijgen de organen naast bovenstaande problemen, ook nog eens de extra stress hard te voortduren. Dit zijn meestal op jonge leeftijd al chronisch zieke dieren.

De basiskleur kan verschillen, bijv. "Black Solid", "Chocolat Solid". Waarbij de Self wenkbrauwen mag ontwikkelen en de Solid niet. Dat een fret meer wildkleur uit een dergelijk nest geboren wordt en dus niet helemaal door gaat voor een Self of Solid, wil niet zeggen dat het niet uit dezelfde lijn komt en dus dezelfde problemen kan hebben.

Voor deze kleuren is relatief veel lijnteelt gebruikt om de lijnen op te bouwen. Het niet indalen van ballen, 6 tenen of dubbele nagels en tumoren zijn voorkomende problemen in de slecht opgebouwde lijnen.

Angora moertjes staan erom bekend geen, te weinig of melk te geven zonder genoeg voedingswaardes. Zij kunnen hierdoor hun eigen pups niet opvoeden en Angora's worden vaak dan ook gefokt door de pups aan te leggen bij een kortharig tot half Angora moertje. Een betere optie (waar nog altijd veel fretteneigenaren tegen blijven en dus tegen de fok van Angora's zijn) is het zogenaamde coparenten van de Angora moer met een ander moertje, zodat zij samen 2 nesten kunnen opvoeden en de natuurlijk cyclus van de Angora moer niet verloren gaat en uitgebuit wordt. Fokkers die hier achteloos mee omgaan, kunnen echter hele nesten laten uithongeren. Dat was natuurlijk niet hun wens, maar dat is nu eenmaal het gevolg van onvoorziene problemen bij coparenten.

Daarnaast worden deze lijnen praktisch bij iedere kleurenfokker gemengd waardoor ook de genetische problemen uit beide lijnen tegelijk aanwezig kunnen zijn of elkaar kunnen versterken. Ook zijn er bij specials veel problemen met drachtige of bevallende moertjes (zo zijn moertjes beduidend vaker 'leeg' oftewel schijndrachtig) en afwijkingen pups bij, waardoor niet weinig pups overlijden zonder dat de kopers hier ook maar iets van hebben meegekregen. Dit krijg je namelijk als geïnteresseerde niet snel te horen.

Besef je ook dat wanneer fokkers met deze kleuren fokken er bij een special x standaard kruising 50% kans is op special kleurtjes en 50% standaard. Deze standaard fretten zijn qua uiterlijk dan niet anders dan die uit jachtlijnen, maar zij kunnen dezelfde fouten bij zich dragen als hun broertjes en zusjes. Zo zijn standaard fretten in een opvang dus ook lang niet altijd standaard fretten.